การศึกษาใหม่พบว่าเด็กที่เกิดจากมารดาที่น้ำหนักตัวมากหรือน้อยเกินไปในระหว่างตั้งครรภ์มีแนวโน้มที่จะมีน้ำหนักเกินหรือเป็นโรคอ้วน

การใส่น้ำหนักน้อยเกินไปหรือมากเกินไปในระหว่างตั้งครรภ์ “อาจส่งผลกระทบอย่างถาวรต่อกลไกที่จัดการสมดุลพลังงานและเมแทบอลิซึมในลูกหลานเช่นการควบคุมความอยากอาหารและค่าใช้จ่ายด้านพลังงาน” ผู้เขียนงานวิจัย Sneha Sridhar จากแผนกวิจัยของ Kaiser Permanente ปล่อยข่าว Kaiser

“สิ่งนี้อาจส่งผลกระทบระยะยาวต่อการเจริญเติบโตและน้ำหนักของเด็ก” เธอกล่าว

ในการศึกษานี้ทีมของ Sridhar ได้ดูประวัติทางการแพทย์ของเด็กอายุ 2 ถึง 5 ปีที่เกิดจากผู้หญิงมากกว่า 4,100 คนในแคลิฟอร์เนีย

พวกเขาพบว่า 20.4 เปอร์เซ็นต์ของเด็กที่แม่มีน้ำหนักมากกว่าจำนวนที่แนะนำในระหว่างตั้งครรภ์นั้นมีน้ำหนักเกินหรือเป็นโรคอ้วนเมื่อเทียบกับ 14.5 เปอร์เซ็นต์ของเด็กที่มีน้ำหนักเกินเกณฑ์ที่แนะนำ

ตัวเลขที่คล้ายกันเกิดขึ้นเมื่อนักวิจัยเปรียบเทียบอัตราน้ำหนักเกินสำหรับเด็กที่มารดาได้รับ น้อย มากกว่าจำนวนน้ำหนักที่แนะนำระหว่างตั้งครรภ์

ในหมู่ผู้หญิงที่มีดัชนีมวลกาย (การวัดไขมันในร่างกายตามความสูงและน้ำหนัก) ในช่วงปกติก่อนการตั้งครรภ์ผู้ที่ได้รับน้ำหนักน้อยกว่าปริมาณที่แนะนำระหว่างตั้งครรภ์มีแนวโน้มที่จะมีน้ำหนักตัวเกินหรือเป็นโรคอ้วนร้อยละ 63 เด็กนักวิจัยกล่าวว่า ความเสี่ยงสูงกว่าร้อยละ 80 ในกลุ่มที่ได้รับมากกว่าน้ำหนักที่แนะนำระหว่างตั้งครรภ์

การศึกษาสามารถชี้ไปที่ความสัมพันธ์ระหว่างการเพิ่มน้ำหนักการตั้งครรภ์และความเสี่ยงของเด็กต่อโรคอ้วน; ไม่สามารถพิสูจน์สาเหตุและผลกระทบได้

แต่จากการศึกษาของผู้เขียนอาวุโส Monique Hedderson จาก Kaiser Permanente ความจริงที่ว่าแนวโน้มดังกล่าวพบได้ในผู้หญิงที่ไม่อ้วนและน้ำหนักปกติ “ชี้ให้เห็นว่าการเพิ่มน้ำหนักในการตั้งครรภ์อาจมีผลกระทบต่อเด็กที่เป็นอิสระจากปัจจัยทางพันธุกรรม .”

แนวทางปฏิบัติของสถาบันการแพทย์ปัจจุบันสำหรับการเพิ่มน้ำหนักในระหว่างตั้งครรภ์

คือ: สำหรับผู้หญิงอ้วน (BMI 30 หรือสูงกว่า), 11 ถึง 20 ปอนด์; สำหรับผู้หญิงที่มีน้ำหนักเกิน (BMI ของ 25 ถึง 29), 15 ถึง 25 ปอนด์; สำหรับผู้หญิงน้ำหนักปกติ (BMI 18.5-25), 25 ถึง 35 ปอนด์; และสำหรับผู้หญิงที่มีน้ำหนักน้อย (BMI ต่ำกว่า 18.5) น้ำหนัก 28 ถึง 40 ปอนด์

การศึกษาดังกล่าวได้รับการตีพิมพ์ในวันที่ 14 เมษายนใน วารสารสูติศาสตร์และนรีเวชวิทยาอเมริกัน