ผู้ป่วยห้ารายที่มีบาดแผลขนาดใหญ่ในกล้ามเนื้อขาของพวกเขารวมถึงผู้บาดเจ็บสามคนในระหว่างการรับราชการทหารในอิรักและอัฟกานิสถานได้รับประสบการณ์การงอกใหม่อย่างมากหลังจากการรักษาด้วยเนื้อเยื่อหมูและการบำบัดทางกายภาพที่เข้มข้น
ผู้ป่วยสามในห้าคนนั้นมีการปรับปรุงการทำงานอย่างน้อย 25% หลังการรักษาและทั้งห้ารายงานว่ามีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น
ผลการวิจัยถูกตีพิมพ์ในวันที่ 30 เมษายนใน แพทยศาสตร์การแปลทางวิทยาศาสตร์
การบาดเจ็บที่เกิดจากอุบัติเหตุรถชนหรืออุปกรณ์ระเบิดอาจทำให้กล้ามเนื้อของบุคคลนั้นไม่สามารถแก้ไขได้หากมวลกล้ามเนื้อมากเกินไปถูกดึงออกไปดร. สตีเฟ่นบาดี้ลาดักนักเขียนนำการผ่าตัดของมหาวิทยาลัยพิตต์สเบิร์กกล่าว สำหรับเวชศาสตร์ฟื้นฟู
“เมื่อคุณสูญเสียกล้ามเนื้อมากจนช่องว่างนั้นใหญ่เกินไปสำหรับกระบวนการฟื้นฟูปกติที่เกิดขึ้นผลสุดท้ายก็มักจะเติมช่องว่างนั้นด้วยเนื้อเยื่อแผลเป็น” Badylak กล่าวในการแถลงข่าวสรุปข่าววันอังคาร เนื้อเยื่อแผลเป็นทำให้สูญเสียการทำงานในกล้ามเนื้อนั้นเขากล่าวอาจทำให้ผู้ป่วยพิการ
ทีมของ Badylak ตีแนวคิดของการใช้ “extracellular matrix” ที่ดึงมาจากเนื้อเยื่อหมูเพื่อส่งเสริมการงอกใหม่ของกล้ามเนื้อ เมทริกซ์นอกเซลล์เป็นส่วนประกอบของเนื้อเยื่อร่างกายที่ทำหน้าที่อยู่นอกเซลล์ของร่างกาย ส่วนใหญ่ทำจากคอลลาเจนเมทริกซ์นอกเซลล์ให้การสนับสนุนโครงสร้างและชีวเคมีไปยังเซลล์โดยรอบ
วัสดุดังกล่าวได้ถูกนำมาใช้ในการซ่อมแซมไส้เลื่อนและการสร้างเสริมเต้านมเพื่อให้การสนับสนุนโครงสร้างและการป้องกันสำหรับพื้นที่ผ่าตัดดร. ปีเตอร์รูบินผู้เขียนร่วมการศึกษาเก้าอี้ของแผนกศัลยกรรมพลาสติกที่มหาวิทยาลัยพิตส์เบิร์กกล่าวในการแถลงข่าว
แต่นักวิจัยค้นพบว่าเนื้อเยื่อหมูที่ได้รับการปลูกฝังนั้นส่งเสริมการรักษาด้วยการปล่อยสารชีวเคมีที่เรียกว่าเปปไทด์ลงในเนื้อเยื่อมนุษย์ที่อยู่ใกล้เคียง
“ เปปไทด์เหล่านี้ที่ถูกปล่อยออกมาทำหน้าที่เป็นอุปกรณ์สำหรับกลับบ้านสำหรับเซลล์ต้นกำเนิดของร่างกาย” Badylak กล่าว เซลล์ต้นกำเนิดที่อยู่ในเนื้อเยื่อของมนุษย์ในบริเวณใกล้เคียงนั้นถูกนำไปที่บริเวณแผลซึ่งจะเริ่มแทนที่กล้ามเนื้อที่หายไป
หลังจากการทดสอบกระบวนการในหนูแพทย์เริ่มทดลองทางคลินิกที่เกี่ยวข้องกับชายห้าคนอายุ 27-37 ทั้งหมดหายไประหว่าง 58 เปอร์เซ็นต์ถึง 90 เปอร์เซ็นต์ของกล้ามเนื้อในหนึ่งในขาของพวกเขา
ผู้ชายเหล่านั้นเข้ารับการผ่าตัดซึ่งจะตัดเนื้อเยื่อแผลเป็นทั้งหมดออกจากบริเวณแผลและจากนั้นศัลยแพทย์ก็ทำการฝังเมทริกซ์นอกเซลล์เข้าไปในแผล
ผู้ป่วยทุกคนเริ่มการฟื้นฟูเชิงรุกภายในสองวันของการผ่าตัด Badylak กล่าว สิ่งนี้ทำเพื่อให้คำแนะนำเซลล์ต้นกำเนิดในการซ่อมแซมกล้ามเนื้อ
“เมื่อเซลล์เหล่านั้นไปถึงที่นั่นพวกมันขึ้นอยู่กับสิ่งชี้นำด้านสิ่งแวดล้อมในท้องถิ่นว่า ‘ตกลงตอนนี้ฉันอยู่ที่นี่คุณต้องการให้ฉันทำอะไร’ หนึ่งในตัวชี้นำที่สำคัญที่สุดคือแรงกลที่ถูกถามถึงไซต์ “เขากล่าว
เป้าหมายคือเพื่อพัฒนาความสามารถในการปฏิบัติงานประจำวันเช่นการเดินขึ้นบันไดออกจากเก้าอี้และยกขาขึ้นสู่ท่านั่ง
หนึ่งในผู้ป่วยนิคคลาร์กสูญเสียกล้ามเนื้อและเส้นประสาทจำนวนมหาศาลจากขาซ้ายของเขาจากอุบัติเหตุการเล่นสกีในปี 2548 เขามีความสมดุลอย่างน่ากลัวในขาซ้ายของเขาเขาพูดและบางครั้งก็อาศัยไม้ค้ำยันหรือข้อเท้าเพื่อรักษาความก้าวหน้า
คลาร์กเข้ารับการผ่าตัดทดลองในปี 2555“ วันที่สองที่ฉันอยู่ในโรงพยาบาลพวกเขาให้ฉันเดินขึ้นและลงห้องโถงของโรงพยาบาล” เขากล่าวในการแถลงข่าว “ มันค่อนข้างยาก. มันเจ็บปวด. แต่มันก็คุ้มค่า”
ตอนนี้เขาสามารถทรงตัวบนขาซ้ายของเขาเป็นเวลาหลายนาทีในเวลาเดียวกันและมีความแข็งแรงมากขึ้นด้วยการกดเท้าซ้ายของเขา
“ ความสมดุลของฉันยังคงไม่ถึง 100 เปอร์เซ็นต์ แต่มันก็ปรับปรุงขึ้นเล็กน้อย” คลาร์กวัย 34 จาก Youngwood รัฐเพนน์กล่าว “ ตอนนี้ฉันเกือบจะทันกับคนเดินทั่วไปหรืออาจจะ 90 เปอร์เซ็นต์ก่อนการผ่าตัดฉันมีเวลาเดินปกติประมาณครึ่งหนึ่ง”
ขั้นตอนดังกล่าวเป็นความก้าวหน้าทางการแพทย์ที่สำคัญตามผู้เชี่ยวชาญการบาดเจ็บที่ไม่ได้มีส่วนร่วมในการศึกษา
“ ฉันคิดว่ามันจะเป็นการสร้างกระบวนทัศน์การรักษาแบบใหม่สำหรับผู้ที่มีอาการบาดเจ็บที่กล้ามเนื้ออย่างเห็นได้ชัดซึ่งเราในโลกที่ได้รับบาดเจ็บเห็นได้ค่อนข้างบ่อย” ดร. เดวิดโลว์เลนเบิร์กศัลยแพทย์กระดูกและข้อที่โรงเรียนแพทย์สแตนฟอร์ดกล่าว “ พวกเขาใช้บางสิ่งที่เป็นปัญหาใหญ่และพบวิธีแก้ไขปัญหาที่ค่อนข้างไม่แพงและมันก็ไม่ยากที่จะทำได้ในทางเทคนิค”
Lowenberg ช่วยฝึกทหารแพทย์ให้รับมือกับบาดแผลขนาดใหญ่เช่นนี้ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของโครงการนักวิชาการที่โดดเด่นและเห็นการบาดเจ็บทางร่างกายโดยตรงที่เกิดจากสงคราม “ จำนวนข้อบกพร่องของกล้ามเนื้อขนาดใหญ่ในนักรบที่บาดเจ็บของเราเป็นเรื่องจริง” เขากล่าว
ค่าใช้จ่ายของขั้นตอนอาจลดลงมากขึ้นในปีที่ผ่านมา “ มีวิธีการใหม่ในการผลิตโครงสร้างนั่งร้านเหล่านี้ซึ่งคุ้มค่ากว่าและคุณไม่ต้องพึ่งพาสัตว์ที่ต้องใช้ในการประมวลผล” Lowenberg กล่าวสำหรับตอนนี้ผู้เขียนศึกษา Badylak กล่าวว่าการวิจัยทำหน้าที่เป็น “การสาธิตการเคลื่อนไหวที่แท้จริงของวิทยาศาสตร์ขั้นพื้นฐานบนม้านั่งผ่านการทำงานของสัตว์พรีคลินิกเพื่อรักษาที่ข้างเตียง”
เขากล่าวว่าขั้นตอนต่อไปคือการฝึกอบรมทีมผ่าตัดและกายภาพบำบัดในสถาบันชั้นนำอื่น ๆ เกี่ยวกับกระบวนการนี้ “ ด้วยวิธีการที่เราสามารถแสดงให้เห็นว่านี่เป็นวิธีการที่สามารถทำงานได้” Badylak กล่าว
เมื่อขั้นตอนดังกล่าวได้รับการพิสูจน์แล้วว่ามีประสิทธิภาพ Badylak เชื่อว่าโรงพยาบาลศัลยกรรมทุกแห่งสามารถใช้เป็นวิธีที่ประหยัดต้นทุนในการรักษาบาดแผลที่เคยคิดว่าไม่สามารถแก้ไขได้
“ วิธีการที่เราดำเนินการนั้นมีจุดประสงค์เพื่อเป็นวิธีการที่สามารถนำไปใช้ได้ทุกที่ที่มีการผ่าตัดที่ดี” เขากล่าว