Care On To Thailand

นักวิจัยรายงานว่าระบบอัตโนมัติของโรงพยาบาลอัตโนมัติจะช่วยประหยัดเงิน

แม้ว่าจะมีข้อบกพร่องหลายอย่างที่ต้องดำเนินการ แต่ Devon M. Herrick เพื่อนอาวุโสของศูนย์วิเคราะห์นโยบายแห่งชาติในดัลลัสกล่าว “ฉันคิดว่าในอีกไม่กี่ปีข้างหน้าไม่ว่ารัฐบาลจะกระตุ้นหรือไม่ก็ตาม จะเริ่มรวมนี้มากขึ้นเพราะมันเป็นความคิดที่ดี แต่ฉันคิดว่าจะมีความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นเกี่ยวกับระบบใดและอย่างไรและมันจะพูดคุยกับโรงพยาบาลใกล้เคียงและอื่น ๆ “

ไม่เพียง แต่จะมีอาการปวดมากขึ้นเท่านั้น แต่ยังมีค่าใช้จ่ายในการเริ่มต้นทางดาราศาสตร์อีกด้วย

มีความหวังสูงว่าระบบเทคโนโลยีสารสนเทศด้านสุขภาพจะช่วยในเรื่องการปฏิรูปการดูแลสุขภาพที่ได้รับการสนับสนุนจากประธานาธิบดีบารัคโอบามา

ถึงกระนั้นก็ตามมีการศึกษาที่ครอบคลุมจำนวนเล็กน้อยที่ทดสอบความเชื่อเหล่านี้ผู้เขียนการศึกษาในรายงานฉบับวันที่ 26 มกราคมของหอจดหมายเหตุอายุรศาสตร์ กล่าว

ประมาณหนึ่งในสี่ของโรงพยาบาลมีเวชระเบียนฉุกเฉินบางประเภท

และร้อยละ 5 มีคำสั่งแพทย์หรือ “บันทึกทางการแพทย์ – ไลต์” Herrick กล่าว

เทคโนโลยีสารสนเทศด้านสุขภาพประกอบด้วยสี่หมวดหมู่หลักที่ผู้วิจัยระบุ: บันทึกและบันทึก (ประวัติผู้ป่วย, ประวัติการรับเข้าเรียน ฯลฯ ), ผลการทดสอบ, การป้อนคำสั่งซื้อและการสนับสนุนการตัดสินใจ

ดร. รูเบนอมาราซิงแฮมหัวหน้าแผนกการแพทย์ของพาร์คแลนด์เฮลท์แอนด์แอมป์กล่าวว่า“ ทุกวันมีนวัตกรรมมากขึ้น (ในด้านการแพทย์) แนวทางที่ยึดตามหลักฐานมากขึ้นสำหรับแพทย์คนเดียวที่ติดตามเรื่องนี้ได้ยาก ระบบโรงพยาบาลและผู้ช่วยศาสตราจารย์ด้านการแพทย์ที่มหาวิทยาลัยเท็กซัสตะวันตกเฉียงใต้ของศูนย์การแพทย์ที่ดัลลัส “คอมพิวเตอร์และโดยเฉพาะอย่างยิ่งการสนับสนุนการตัดสินใจทางอิเล็กทรอนิคส์ให้บริการเสริมขนาดใหญ่ (กับแพทย์และผู้เชี่ยวชาญด้านการดูแลสุขภาพอื่น ๆ ) เมื่อดูแลผู้ป่วย”

ส่วนประกอบบางอย่างสามารถทำหน้าที่ตรวจสอบการสะกดคำของแพทย์เช่นแจ้งเตือนแพทย์ถึงการเปลี่ยนแปลงในพลังใจของผู้ป่วยหรือสังเกตความคลาดเคลื่อนของยา นอกจากนี้ยังสามารถปรับปรุงการสื่อสารระหว่างพนักงานชั้นต่างๆตอนนี้ดูแลผู้ป่วยคนใดคนหนึ่ง

ผู้เขียนได้เปรียบเทียบอัตราการตายของผู้ป่วย, ภาวะแทรกซ้อน, ระยะเวลาเข้าพักและค่าใช้จ่ายที่เกี่ยวข้องกับระดับการทำงานอัตโนมัติที่มากขึ้นและน้อยลงในโรงพยาบาลเท็กซัส 41 แห่ง

การวิเคราะห์ดังกล่าวมีผู้ป่วยมากกว่า 167,000 คนที่มีอายุ 50 ปีซึ่งเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลระหว่างวันที่ 1 ธันวาคม 2548 ถึง 30 พฤษภาคม 2549

ระดับของระบบอัตโนมัติถูกวัดโดยการโต้ตอบของแพทย์กับระบบ

ใช้เครื่องมือที่คำนึงถึงว่าแพทย์ได้รับการฝึกฝนในระบบการใช้งานของระบบและปัจจัยอื่น ๆ ได้ดีเพียงใด

การเพิ่มขึ้น 10 จุดในคอมพิวเตอร์โน้ตและบันทึกหมายถึงอัตราการตายลดลงร้อยละ 15 ซึ่งแปลเป็นอัตราการตายร้อยละ 1.4 ในหมู่ผู้ที่มีคะแนนสูงสุดในบันทึกเมื่อเทียบกับอัตราร้อยละ 1.9 ในหมู่ผู้ที่มีคะแนนต่ำสุดหรือเสียชีวิตน้อยลงห้าต่อผู้ป่วย 1,000 ราย

คะแนนที่สูงขึ้นในหมวดการป้อนคำสั่งมีความสัมพันธ์กับการลดลงของความเสี่ยงต่อการเกิดโรคหัวใจ 9% และลดลง 55% ในกระบวนการบายพาสหลอดเลือดหัวใจ

โดยรวมแล้วคะแนนที่สูงขึ้นในการสนับสนุนการตัดสินใจลดลงร้อยละ 16 ในอัตราของภาวะแทรกซ้อนในขณะที่คะแนนที่สูงขึ้นเกี่ยวกับผลการทดสอบการป้อนคำสั่งซื้อและการสนับสนุนการตัดสินใจมีความเชื่อมโยงกับต้นทุนที่ลดลง

ไม่มีความสัมพันธ์ระหว่างระยะเวลาการเข้าพักและคะแนนเทคโนโลยี

แน่นอนว่าความสำเร็จของระบบเทคโนโลยีสารสนเทศด้านสุขภาพนั้นขึ้นอยู่กับระบบมากกว่าตัวของมันเอง

ผู้เขียนเหล่านี้ดูที่ “สภาพแวดล้อมทางสังคมและเทคนิค” ของระบบอัตโนมัติ “นี่เป็นมุมมองที่เกิดขึ้นใหม่ซึ่งจะแนะนำว่าระบบที่ดีที่สุดจะประสานความสัมพันธ์ระหว่างมันกับคนที่ใช้งานเช่นกิจวัตรและวัฒนธรรมหรือองค์กรของผู้เชี่ยวชาญด้านการดูแลสุขภาพ” Amarasingham อธิบาย “เป็นไปได้สำหรับองค์กรที่จะตัดสินใจ ‘เราจะลงทุนด้วยเงินจำนวนมาก’ และไม่ทำตามขั้นตอนพิเศษเหล่านี้ซึ่งมีความสำคัญต่อการสร้างสภาพแวดล้อมที่รองรับเทคโนโลยีและเทคโนโลยีรองรับคนที่มีอยู่ “

“ การอภิปรายในขณะนี้ขึ้นอยู่กับคุณค่าของเทคโนโลยี” เขากล่าวต่อ “ มันเป็นการลงทุนที่ชาญฉลาดในหลาย ๆ ด้าน แต่มันเป็นการลงทุนที่ฉลาดกว่าหากโรงพยาบาลใช้เวลาและความขยันเพื่อสร้างระบบเหล่านี้ในรูปแบบที่ประสานกับแพทย์และพยาบาลจริง ๆ แล้วความกังวลจะเร่งให้เกิดการยอมรับโดยไม่ต้องผ่านกระบวนการเหล่านี้ “

การกินอาหารทอดมากกว่าสี่ครั้งต่อสัปดาห์มีผลกระทบใหญ่เป็นสองเท่าต่อขนาดร่างกายสำหรับผู้ที่มีความเสี่ยงสูงต่อการเกิดโรคอ้วนเมื่อเทียบกับคนที่มีความเสี่ยงต่ำนักวิจัยพบว่าหลังจากการวิเคราะห์ข้อมูลจากการทดลองในสหรัฐฯ

ยิ่งไปกว่านั้นยีนโปรอ้วนที่คุณพกติดตัวยิ่งใหญ่เท่าไรคุณก็ยิ่งลดจำนวนไก่ทอดลงไปมากขึ้นนักวิจัยกล่าว

การค้นพบดังกล่าวช่วยอธิบายว่าทำไมพฤติกรรมสุขภาพไม่ดีโดยรวมของชาวอเมริกันไม่ส่งผลกระทบต่อทุกคนอย่างเท่าเทียมกัน Claude Bouchard ประธานพันธุศาสตร์และโภชนาการที่ Human Genomics Laboratory ของ Pennington Biomedical Research Center ใน Baton Rouge, La กล่าว

“ พฤติกรรมการบริโภคอาหารของเราและการขาดการออกกำลังกายของเรากำลังผลักดันให้เกิดการแพร่ระบาดของโรคอ้วน แต่แรงขับเคลื่อนของพฤติกรรมเชิงพฤติกรรมนั้นไม่เหมือนกันในทุกคน” Bouchard กล่าว

“ เรายังมีโปรแกรมควบคุมทางชีววิทยาและโปรแกรมควบคุมสำหรับบางคนนั้นยังน้อยมาก” เขากล่าว “ สำหรับคนอื่น ๆ มันเป็นตัวแทนที่ทรงพลังที่เพิ่มความเสี่ยงต่อพฤติกรรม”

การศึกษาอื่น ๆ ระบุว่าปฏิกิริยาที่คล้ายกันระหว่างความเสี่ยงทางพันธุกรรมและปัจจัยเสี่ยงต่อสิ่งแวดล้อมอื่น ๆ สำหรับโรคอ้วนรวมถึงการออกกำลังกายและปริมาณแคลอรี่ทั้งหมด Bouchard กล่าว ผู้ที่อยู่ประจำที่หรือกินมากกว่ามีแนวโน้มที่จะเพิ่มน้ำหนักถ้าพวกเขามีความเสี่ยงทางพันธุกรรมเหล่านี้

ในอนาคตการทดสอบทางพันธุกรรมสามารถช่วยเปิดเผยว่าใครที่มีความเสี่ยงสูงต่อการเป็นโรคอ้วนดังนั้นพวกเขาจึงสามารถใช้มาตรการป้องกัน Bouchard กล่าว

“ มันไม่ใช่ประโยคของโรคอ้วน แต่เป็นความอ่อนแอที่เพิ่มขึ้นของโรคอ้วน” เขากล่าว “ เพื่อนร่วมงานของคุณสามารถรับบริการพิเศษหรืออยู่ประจำและพวกเขาก็โอเค แต่สำหรับคุณแล้วมันจะไม่เกิดขึ้นนั่นสำคัญที่ต้องรู้”

การค้นพบที่ตีพิมพ์ในวันที่ 19 มีนาคมในวารสาร BMJ นั้นมาจากการวิเคราะห์ของชายและหญิงมากกว่า 37,000 คนที่เข้าร่วมในการทดลองด้านสุขภาพของสหรัฐสามครั้ง

สำหรับแต่ละคนนักวิจัยดูแผงของ 32 สายพันธุ์ทางพันธุกรรมที่รู้จักกันที่เกี่ยวข้องกับโรคอ้วน พวกเขาติดตามการบริโภคอาหารทอดโดยใช้แบบสอบถามและดูดัชนีมวลกายของแต่ละคน (BMI) ซึ่งเป็นการวัดไขมันในร่างกายตามความสูงและน้ำหนัก

ผู้ที่มีคะแนนความเสี่ยงทางพันธุกรรมในสามอันดับแรกมีแนวโน้มที่จะมีค่าดัชนีมวลกายสูงกว่าผู้หญิง 1 หน่วยและผู้ชายเพิ่มขึ้น 0.7 หน่วยหากพวกเขากินอาหารทอดสี่ครั้งหรือมากกว่าต่อสัปดาห์เมื่อเทียบกับคนที่มีความเสี่ยงเดียวกัน น้อยกว่าหนึ่งครั้งต่อสัปดาห์

แต่สำหรับผู้เข้าร่วมที่มีความเสี่ยงทางพันธุกรรมต่ำที่สุดจะเห็นความแตกต่างเล็กน้อยระหว่างผู้ที่กินอาหารทอดมากที่สุดเมื่อเทียบกับน้อยมาก – เพียงครึ่งหน่วยในผู้หญิงและ 0.4 หน่วยในผู้ชาย

ค่าดัชนีมวลกาย 25 หรือมากกว่านั้นถือว่าเป็นน้ำหนักเกินในขณะที่ค่าดัชนีมวลกาย 30 หรือมากกว่านั้นถือว่าเป็นโรคอ้วน

ทีมวิจัยยังพบอีกว่าความเสี่ยงโดยรวมของคนที่เป็นโรคอ้วนจากอาหารทอดเพิ่มขึ้นอย่างทวีคูณเมื่อเทียบกับทุก ๆ 10 สายพันธุ์ทางพันธุกรรมหรืออัลลีลซึ่งโน้มน้าวพวกเขาให้เป็นโรคอ้วน

ผู้ที่กินน้อยกว่าหนึ่งครั้งต่อสัปดาห์จะมีความเสี่ยงเพิ่มขึ้น 61% ในการเกิดโรคอ้วนสำหรับยีนเสี่ยง 10 ตัว แต่ความเสี่ยงของบุคคลนั้นเพิ่มขึ้นเป็น 112 เปอร์เซ็นต์เมื่อรับประทานอาหารทอดสัปดาห์ละ 1-2 ครั้ง

“ ถ้าคุณมีคนที่มีอัลลีลที่มีความเสี่ยง 30, 35, 40 ความเสี่ยงโดยรวมของพวกเขาโดยเฉลี่ยจะยิ่งใหญ่กว่านี้มาก” Bouchard กล่าว

นักวิจัยไม่มีหลักฐานทางชีวภาพที่จะบอกว่าทำไมยีนเหล่านี้ถึงปฏิกิริยาของร่างกายต่ออาหารทอดนักเขียนอาวุโส Lu Qi ผู้ช่วยศาสตราจารย์ด้านโภชนาการของโรงเรียนสาธารณสุขฮาร์วาร์ดกล่าว อย่างไรก็ตามเขากล่าวว่าพวกเขาเชื่อว่ามันอาจเกิดจากวิธีที่ยีนบางตัวเชื่อมโยงกับสมดุลพลังงานของร่างกาย

“ เป็นไปได้ที่จะมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยทางพันธุกรรมและปัจจัยด้านอาหารในการจัดการสมดุลพลังงาน” เขากล่าว

การค้นพบอาจช่วยเอาชนะสิ่งกีดขวางบนถนนเพื่อการวิจัยเซลล์ต้นกำเนิดและการรักษาที่ปลอดภัย

นักวิจัยที่มหาวิทยาลัยแห่งแคลิฟอร์เนียซานดิเอโกสร้างความขัดแย้งในเดือนมกราคมโดยระบุว่าสัตว์เลี้ยง “แหล่งอาหาร” ที่ใช้ในการเพาะเลี้ยงและรักษาเซลล์ต้นกำเนิดของมนุษย์ในห้องปฏิบัติการสามารถนำโมเลกุลที่ไม่ใช่มนุษย์ที่เป็นอันตรายเข้าสู่เซลล์ต้นกำเนิด

อย่างไรก็ตามการศึกษาใหม่ – โดยนักวิจัย UCSD และตีพิมพ์ในวารสารเมษายนของ Stem Cells – แสดงให้เห็นว่าสื่อการทดลองในห้องปฏิบัติการอุดมไปด้วยโปรตีนของมนุษย์ที่เรียกว่า activin A สามารถรักษาเซลล์ต้นกำเนิดจากตัวอ่อนของมนุษย์ได้ อยู่ในสภาพไม่แตกต่างอย่างต่อเนื่องพร้อมที่จะใช้สำหรับการวิจัย “สถานะที่แตกต่าง” หมายถึงเซลล์ต้นกำเนิดยังไม่ได้เริ่มกระบวนการพัฒนาสู่การกลายเป็นอวัยวะหรือเนื้อเยื่อของมนุษย์

“การค้นพบของเราเป็นวิธีใหม่ในการสร้างเซลล์ต้นกำเนิดจากมนุษย์โดยไม่ปนเปื้อนโดยเซลล์หรือผลิตภัณฑ์จากสัตว์” ดร. อัลเบอร์โตฮาเยคผู้เขียนอาวุโสฝ่ายการศึกษากล่าวในแถลงการณ์ที่เตรียมไว้ Hayek เป็นศาสตราจารย์ด้านกุมารเวชศาสตร์ที่ UCSD และผู้อำนวยการห้องปฏิบัติการวิจัย Islet ที่ Whittier Institute ใน La Jolla รัฐแคลิฟอร์เนีย

ปัจจุบันเซลล์ต้นกำเนิดจากตัวอ่อนของมนุษย์นั้นได้รับการปลูกและบำรุงในวัสดุจานเลี้ยงเชื้อที่เรียกว่าเลเยอร์ตัวป้อน เลเยอร์ตัวป้อนเหล่านี้สร้างขึ้นโดยใช้เนื้อเยื่อเกี่ยวพันจากสัตว์เป็นหลักน่องและหนู การวิจัยก่อนหน้านี้ที่ UCSD พบว่าเซลล์ต้นกำเนิดจากตัวอ่อนของมนุษย์ที่ปลูกในวัสดุที่ได้จากสัตว์นี้จะปนเปื้อนด้วยโมเลกุลที่ไม่ใช่มนุษย์ที่เรียกว่า Neu5Gc

หากมีการปลูกถ่ายเซลล์ต้นกำเนิดที่ปนเปื้อนเข้าไปในมนุษย์พวกเขาสามารถกระตุ้นการโจมตีโดยระบบภูมิคุ้มกันของบุคคลที่จะทำลายคุณค่าการรักษาของเซลล์ต้นกำเนิดและอาจก่อให้เกิดปฏิกิริยาภูมิคุ้มกันที่อันตรายเช่นกัน

อย่างไรก็ตามนักวิจัยสรุปว่าการใช้ Activin A อาจช่วยให้แล็บรักษาเซลล์ต้นกำเนิดของมนุษย์ “โดยไม่ต้องใช้ชั้นสัตว์หรือมนุษย์ป้อน” แก้ปัญหาเหล่านั้น

“ ผู้สูงวัย – ผู้มีอายุมากกว่า 60 ปีกำลังประสบกับการแตกหักของข้อเท้าที่เพิ่มขึ้นจากการดำเนินชีวิตที่มีการเคลื่อนไหวมากขึ้นและความชุกของโรคกระดูกพรุนที่เพิ่มขึ้น” Keith Willett ผู้เขียนการศึกษากล่าว

“ อย่างไรก็ตามเรารู้ว่าผู้ป่วยสูงอายุมีผลลัพธ์ที่ไม่ดีอย่างไม่เป็นสัดส่วนและคุณภาพชีวิตของพวกเขาอาจประสบเมื่อพวกเขาสูญเสียการเคลื่อนไหว” วิลเล็ตต์กล่าวเสริม เขาเป็นศาสตราจารย์ด้านศัลยกรรมกระดูกไขข้ออักเสบและวิทยาศาสตร์กระดูกและกล้ามเนื้อที่มหาวิทยาลัยอ๊อกซฟอร์ดในอังกฤษ

ปัจจุบันมีการใช้เทคนิคสองวิธีในการรักษากระดูกหักข้อเท้าที่ไม่คงที่: การผ่าตัดเพื่อตั้งและแก้ไขกระดูกโดยใช้แผ่นและสกรู หรือแบบหล่อปูนปลาสเตอร์แบบดั้งเดิม

“ แต่ละเทคนิคมีข้อบกพร่อง” วิลเล็ตต์กล่าวในการแถลงข่าวข่าวของมหาวิทยาลัย “ การฉาบปูนแบบดั้งเดิมนั้นมีความเกี่ยวข้องกับกระดูกที่ไม่ตรงแนวการรักษาที่ไม่ดีและแผลในปูนการผ่าตัดโดยเฉพาะอย่างยิ่งในผู้สูงอายุมักจะมีความซับซ้อนโดยการปลูกฝังที่ไม่ดีปัญหาการรักษาแผลและการติดเชื้อ”

 Willett และเพื่อนร่วมงานประเมินการใช้เทคนิคการหล่อแบบใหม่ที่เรียกว่า “การหล่อแบบใกล้ชิด” วิธีนี้ใช้ช่องว่างน้อยกว่าแบบหล่อทั่วไปและวางกระดูกโดยการกระชับพอดีทางกายวิภาค ศัลยแพทย์จะใช้เฝือกขณะที่ผู้ป่วยอยู่ใต้ยาสลบ

การศึกษารวมถึงผู้สูงอายุ 620 คนในสหราชอาณาจักรที่มีการแตกหักข้อเท้าไม่แน่นอน โดยปกติทุกคนจะต้องผ่าตัด แต่ครึ่งหนึ่งได้รับการผ่าตัดและครึ่งหนึ่งได้รับการติดต่ออย่างใกล้ชิด

หกสัปดาห์และหกเดือนหลังการรักษาไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างทั้งสองกลุ่มในด้านความเจ็บปวดการเคลื่อนไหวข้อเท้าการเคลื่อนไหวหรือคุณภาพชีวิต

ผู้ป่วยในกลุ่มการผ่าตัดมีอาการไม่พึงประสงค์มากกว่าผู้ที่อยู่ในกลุ่มใกล้ชิด – 116 กับ 71 และผู้ที่อยู่ในกลุ่มใกล้ชิดใช้เวลาในการผ่าตัดน้อยกว่าโดยเฉลี่ย 54 นาที แต่ต้องปรึกษาผู้ป่วยนอกมากกว่า และการใช้การขนส่งโรงพยาบาล

ระยะเวลาในการพักรักษาตัวในโรงพยาบาลและเวลาที่ผู้ป่วยต้องลุกขึ้นยืนมีความคล้ายคลึงกันทั้งสองกลุ่ม ผลลัพธ์ถูกเผยแพร่ในวันที่ 11 ตุลาคมใน วารสารสมาคมการแพทย์อเมริกัน

“ โดยรวมการศึกษาครั้งนี้ชี้ให้เห็นว่าการคัดเลือกผู้ติดต่ออย่างใกล้ชิดอาจเป็นการบำบัดที่เหมาะสมสำหรับผู้สูงอายุลดระดับทรัพยากรที่จำเป็นสำหรับการรักษาและหลีกเลี่ยงภาวะแทรกซ้อนที่เกิดจากการผ่าตัดทั่วไป” วิลเล็ตต์กล่าว

การศึกษาจำนวนมากได้เชื่อมโยงการบริโภคเนื้อแดงกับมะเร็งลำไส้ใหญ่ ในความเป็นจริงแนวทางจากสถาบันวิจัยโรคมะเร็งแห่งสหรัฐอเมริกาและกองทุนวิจัยมะเร็งโลกสากลที่ออกวางตลาดเมื่อเดือนกันยายนแนะนำให้คน จำกัด การบริโภคเนื้อแดงให้ได้มากกว่าปอนด์ต่อสัปดาห์เพื่อลดความเสี่ยงมะเร็งลำไส้ใหญ่

ในการศึกษาใหม่นักวิจัยติดตามข้อมูลเกี่ยวกับผู้หญิงมากกว่า 32,000 คนในสหราชอาณาจักรซึ่งติดตามมาโดยเฉลี่ย 17 ปี

ในช่วงเวลานั้นมีการวินิจฉัยมะเร็งลำไส้ใหญ่ 335 รายรวมถึงมะเร็งลำไส้ใหญ่ส่วนปลาย 119 รายซึ่งเกิดขึ้นในส่วนของลำไส้ใหญ่ซึ่งลงมาเก็บอุจจาระ

ผู้หญิงที่กินเนื้อแดงเป็นประจำมีแนวโน้มที่จะเป็นมะเร็งลำไส้ใหญ่ส่วนปลายมากกว่ากลุ่มที่ไม่ได้กินเนื้อแดงตามรายงานของทีมวิจัยซึ่งนำโดย Diego Rada Fernandez de Jauregui จากกลุ่มระบาดวิทยาโภชนาการแห่งมหาวิทยาลัยลีดส์

ผู้เชี่ยวชาญสองคนในสหรัฐอเมริการะบุว่าในขณะที่การศึกษามีข้อบกพร่องการค้นพบนี้สามารถให้คำแนะนำแก่ผู้ที่เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงต่อโรคมะเร็ง

งานวิจัยไม่สามารถพิสูจน์สาเหตุและผลกระทบได้ แต่ “การศึกษาหลายชิ้นได้เน้นย้ำแล้วว่าการบริโภคเนื้อแดงหรือเนื้อสัตว์แปรรูปในระยะยาวมีความสัมพันธ์กับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของมะเร็งลำไส้ใหญ่โดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื้องอกด้านซ้ายหรือปลาย จะรักษาสิ่งนี้ไว้ “ดร. Elena Ivanina กล่าว เธอเป็นแพทย์ระบบทางเดินอาหารที่โรงพยาบาลเลนนอกซ์ฮิลล์ในนิวยอร์กซิตี้

Ivanina กล่าวว่าถึงแม้ว่าการศึกษาไม่ได้ควบคุมปัจจัยบางอย่างเช่นการใช้ผลิตภัณฑ์เสริมอาหารหรือแอสไพรินที่ต้านมะเร็ง

มัน “ช่วยเสริมความสำคัญของอาหารที่ปราศจากเนื้อสัตว์ในเชิงบวกในการป้องกันโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่”

และศัลยแพทย์ลำไส้ใหญ่ดร. นาธาเนียลโฮล์มส์ย้ำว่าเมื่อมันมาถึงการป้องกันโรคมะเร็งเหล่านี้ “แนะนำให้รับประทานอาหารที่มีไขมันต่ำและมีเส้นใยสูง”

นอกจากนั้นการสูบบุหรี่การดื่มแอลกอฮอล์และโรคอ้วนล้วนเกี่ยวข้องกับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของมะเร็งลำไส้ใหญ่และมะเร็งลำไส้ตรงทวารหนักโฮล์มส์ผู้ปฏิบัติงานที่โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยสเตเทนไอส์แลนด์ในนิวยอร์กซิตี้กล่าว

การศึกษาถูกตีพิมพ์เมื่อวันที่ 2 เมษายนใน วารสารโรคมะเร็งนานาชาติ

เจ้าของสัตว์เลี้ยงควรตระหนักถึงความเสี่ยงดังต่อไปนี้และดำเนินการเพื่อช่วยให้สัตว์ของพวกเขาปลอดภัย ASPCA พูดว่า:

• พิษหนู เจ้าของบ้านจำนวนมากใช้ยาพิษหนูและหนูในฤดูใบไม้ร่วงเนื่องจากหนูเหล่านี้พยายามที่จะย้ายในบ้านเพื่อให้ร่างกายอบอุ่น สารพิษเหล่านี้ยังเป็นพิษต่อสัตว์เลี้ยงและอาจถึงแก่ชีวิตได้ คนที่ใช้ยาฆ่าหนูควรเก็บรักษาสารพิษเหล่านี้ในพื้นที่ที่ไม่สามารถเข้าถึงสัตว์เลี้ยงได้
• เห็ด ในขณะที่เห็ดส่วนใหญ่ไม่เป็นอันตรายประมาณ 1 เปอร์เซ็นต์มีพิษสูงและอาจเป็นอันตรายถึงชีวิตสำหรับสัตว์เลี้ยง . เป็นการยากที่จะบอกความแตกต่างระหว่างเห็ดพิษและเห็ดปลอดสารพิษ ASPCA แนะนำให้เจ้าของสัตว์เลี้ยงหลีกเลี่ยงสัตว์เลี้ยงในบริเวณที่เห็ดเติบโต
• งู สัตว์เลี้ยงมีความเสี่ยงสูงต่อการถูกงูกัดในฤดูใบไม้ร่วงเนื่องจากงูเตรียมพร้อมสำหรับการจำศีล เจ้าของสัตว์เลี้ยงควรระวังชนิดของงูที่อาศัยอยู่ในบริเวณใกล้เคียงและอย่าลืมนำสัตว์เลี้ยงของพวกเขาออกไปจากบริเวณที่สัตว์เลื้อยคลานเหล่านี้อาจซุ่มซ่อน
• สารหล่อเย็นเครื่องยนต์ Antifreeze นั้นมีประสิทธิภาพสูง เป็นพิษต่อสัตว์เลี้ยง การรั่วไหลของสารหล่อเย็นที่มีส่วนผสมของเอทิลีนไกลคอลควรทำความสะอาดทันทีเพื่อป้องกันสัตว์เลี้ยงไม่ให้เลีย เจ้าของสัตว์เลี้ยงอาจต้องการพิจารณาใช้สารทำความเย็นโพรพิลีนไกลคอลที่เป็นพิษน้อยลง
• อุปกรณ์การเรียน ขณะที่โรงเรียนย้ายเข้ามา
  เกียร์สูงเด็ก ๆ มักจะตุนสิ่งของต่าง ๆ เช่นกาวแท่งดินสอและปากกาเมจิก รายการเหล่านี้ไม่เป็นพิษต่อสัตว์เลี้ยง แต่อาจทำให้เกิดปัญหาทางเดินอาหารหากสัตว์กินเข้าไป ให้แน่ใจว่าได้เก็บอุปกรณ์การเรียนทุกชิ้นออกห่างจากสัตว์

เรียกว่า AMG 479, ยาถูกออกแบบมาเพื่อยับยั้งการทำงานของปัจจัยการเจริญเติบโตเช่นอินซูลิน IGF-1 และ IGF-2

“ เรารู้ว่าปัจจัยการเจริญเติบโตที่คล้ายอินซูลินมีบทบาทในการพัฒนามะเร็งโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการอยู่รอดของเซลล์” เปโดรเจเบลทรานนักวิทยาศาสตร์หลักในการวิจัยด้านเนื้องอกวิทยาของแอมเจนกล่าวในข่าวประชาสัมพันธ์จากสมาคมวิจัยโรคมะเร็งแห่งสหรัฐอเมริกา “นี่เป็นยาตัวแรกที่กำหนดเป้าหมายเป็นตัวรับเฉพาะสำหรับปัจจัยการเจริญเติบโตเหล่านี้โดยไม่ทำปฏิกิริยาข้ามกับตัวรับอินซูลินที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิด”

Beltran และเพื่อนนักวิจัยของเขาพบว่า AMG 479 ผูกกับ IGF-1R และบล็อกทั้งปัจจัยที่มีผลผูกพัน IGF-1 และ IGF-2 1 และ 2 ยาเสพติดยังยับยั้งการกระตุ้นการทำงานของแกนด์ที่เหนี่ยวนำอย่างสมบูรณ์ในบางปัจจัยทำให้เซลล์ตับอ่อนลดลง . ยาดังกล่าวประสบความสำเร็จในการยับยั้งการเจริญเติบโตของเนื้องอกและการแสดงออกของตัวรับผล 80%

ผลการวิจัยปรากฏใน การรักษามะเร็งระดับโมเลกุล ปัจจุบัน